Zaterdag dag 4

Van Vendome naar Rouillac.287km
Vanmorgen hebben we ons kunnen wassen op de camping. Helaas konden we met de auto pas om 9:00 van de camping af. Dat was vervelend als je al om 7:30 klaar staat om te vertrekken. Terwijl we stonden te wachten hebben we bordje ontcijferd bij de slagboom en ontdekten dat de boom om 7:00 uur zou werken. Na 7:00 uur voorzichtig met de auto naar de boom gereden en "hoera"
de boom ging open. Helaas konden we camping niet betalen. Niemand gezien bij het erop gaan en ook niet bij het eraf gaan.
Misschien zijn we wel geregistreerd en worden we gezocht wegens landloperij. We zien wel. Als de jongens maar kunnen fietsen.
We zijn gereden naar het afgesproken punt onder Poitiers. Daar werden we gebeld door J&G dat we 100km verder moesten gaan staan, het ging heel erg goed.
Onder het rijden hoorde Hans de remmen nogal grommen. Hans vertrouwde het niet en heeft bij een Franse garage remblokken weten te kopen. Dat kwam mooi uit, terwijl Hans de remblokken verving zette ik koffie. Koffie zetten duurde langer dan het vervangen van de remblokken.
Opeens waren daar J&G. Opgewekt vertelden zij dat ze bij de MAC gegeten hebben. Dit in het belang van de vetverbranding.
Terwijl wij op hun stonden te wachten en de rijstwafels maar hebben opgegeten. Wij moesten ook maar lijden denk ik.
Het duurde en de fietsers belden maar niet. Wij dus bellen. Weer waren de fietsers op een andere plek dan wat de bedoeling was. Wederom door een Garmin die de route niet kon volgen. Weer de jongens opgehaald. Balen als een stekker was een zachte uitdrukking
voor ons alle vier. En nu terugbrengen naar de route. Tijdens de route beslist dat er die dag niet meer gefietst zou worden en de stelling om voor pinkster Santiago te bereiken als verloren kon worden beschouwd. Morgen de definitieve beslissing nemen.

De route vinden met twee tommies in de auto en een losse en een Garmin. Over de Garmin zijn we niet te spreken.

Dat apparaat is letterlijk iedere keer de weg kwijt terwijl we het hebben om de weg te wijzen. In de auto hebben we een laptop waarop de kaart van Frankrijk tot op details te zien is met de route die de Garmin zou moeten volgen. Het geeft niet aan waar we zijn. Misschien een optie voor een volgende keer.

Camping gevonden en bovendien konden we lekker buiten zitten.
Hans zorgt ook deze avond voor het eten, bruine bonen (niemand heeft ervoor gebid), vlees uit een blikje en vla met chocola toe.

Het smaakte prima een kop koffie erbij en de stemming was ook opperbest. Ondanks dat het gedoe met de navigatie.

Zaterdagavond zitten we lekker buiten en als het donker wordt zoeken we de caravan op om te gaan slapen.
Inmiddels begon het te regenen.Wat hoor ik, wat zie ik?, het dakraam lekt. Een grote straal komt naar beneden. Maar wij hadden geluk dat Jos erbij was. Hij heeft namelijk altijd pech. Hij lag onder het lekkende raam. Wij kunnen wel veel met zijn allen maar om het nou te laten stoppen met regenen ging toch wel ver.